کد مطلب:94521 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

خطبه 104-صفات پیامبر












[صفحه 269]

سقوط بساط ننگین بنی امیه قطعی است، اما شماای زاهدان پاكباز فانوسدار شبستان ایمان و اسلام باشید خدای بزرگ در میان شقاوتهای بدكاران، و وقاحتهای بداندیشان، محمد محمود و مبشر منصور را به رسالت برگزید، تا گواه كردار نیك و بد و بشارتگر پاداش بیمانند و پرهیز دهنده از زشتی ها باشد انسان شریفی كه در خردسالی و سالخوردگی برترین آدمیان بود او پاكترین پاكان، و بخشنده ترین بخشندگان بود اما شما ای بنی امیه، هرگز قادر نبودید تا از پستان خلافت، شیر بنوشید مگر آنزمان كه دیدید زمان اشتر خلافت رها شده، و جهاز و پشت بندش سست و گشوده گردیده است حرام خواری در كار خلافت، نزد شما همچون میوه درخت سدر، بی خار و به آسانی ممكن بود و چون چنین دیدید، دست از حلالش شستید و به كردار پسندیده اش وقعی ننهادید. به خدا سوگند این دنیائی كه به دلخواه شما، همچون سایه ای گسترده است، در زمانی معین، محدود و محصور است. شما این خاك را برای تسخیرش از هر اغیاری پاك دیدید دستهاتان در انجام هر كاری باز است و قدرت پیشوایان حقیقی ضعیف و بی مقدار. سایه شمشیرتان بر سر آنان كشیده و تیغ آنان برای شما فرسوده و كند است اما آگاه باشید كه هر خونی را خونخ

واهی و هر حقی را خواهانی است. آنكس كه طالب خون ماست، همچون حاكم ابلهی است كه برای خود و از روی نادانی خود حكمی كند. اما انتقام خون ما را خدا خواهد گرفت. خدائی كه كسی را توان فرار از زیر تیغ خشمش نیست. هر كس از برابرش بگریزد، باز هم در چنگ عذابش میباشد به خدا سوگندای بنی امیه، به زودی بساط این سلطنت ننگین و این خلافت قهرین را در دست دیگران، و در خانه دشمنان خود خواهید یافت

[صفحه 271]

آگاه باشید كه بیناترین چشمها، دیده ایست كه نظرش تنها به خیر و صلاح باشد، و شنواترین گوشها گوشی است كه پند را بشنود و به دل گیرد. ای مردم، از شعله فانوس جان اندرزپذیران پندآموز، دل خویش را نورباران كنید و آب گوارای حكمت را از سرچشمه زلال دانش بی آلایش خردمندان، نوش كنید ای سرسپردگان درگاه الهی، دست از هوی و هوسهای گنه بار خود بردارید، و به حصار فرسوده جهل و نادانی تكیه مزنید. زیرا آنكس كه در این دو ویرانه خانه كند، بسان آنست كه بر بامی نشسته كه جریان مدام آب، پایه اش را شسته و هر لحظه بیم آن دارد كه خانه منهدم و ویران گردد چنین كسی، با پشت دو تا شده، كوله بار ویرانی و سرگردانی بدوش كشد و هر دم سر در جائی كند و با اندیشه ها و افكار خود ساخته و پرداخته اش، مایل به كاری و اظهار گفتاری است كه با حقیقت هرگز بستگی ندارد. بنابراین آنچه را كه از حقیقت به دور است، نزدیك می انگارد. بدین سبب از بدی پرهیز كنید و خشم خدا را بر خود بر نینگیزید و نزد بی خردان، شكایت از غم دل، حكایت مكنید و هرگز از اینان مرحمی برای دل پر سوز خود مخواهید، كه توش و توان چنین كاری را هرگز ندارند این بی خبران، هیچ تدبیری و دانشی برا

ی گشودن گره اندوه شما نخواهند داشت. اما پیشوای خداشناس، سخنی بزبان نمی آورد مگر آنكه از جانب پروردگارش باشد ابلاغ موعظت، كوشش در اندرز و حكمت، احیای سنت، پرداخت حقوق مسلم اشخاص و اجرای حق، بر هر كس سزاوار و واجب است از اینرو، پیش از آنكه درخت تناور علم و دانش، برگش به خزان بنشیند، از آن بهره برگیرید و قبل از اینكه از خود اظهار نظری كنید، سخن را از سخن شناس و علم را از عالمش بیاموزید. هم خویشتن و هم دیگران را از ارتكاب به گناه برحذر دارید. چون شما از جانب خود مامورید كه نخست خود، تن به فساد و تباهی نیالائید و سپس دیگران را از فتنه و فساد پرهیز دهید


صفحه 269، 271.